திருவிழாவை சிறப்பித்த நட்புகளுக்கு நன்றி!

பிரமிப்பு, மகிழ்ச்சி போன்ற உணர்ச்சிகள் அளவு கடந்து போய்விட்டால் வாயில் பேசுவதற்கு வார்த்தைகள் வராது. என்ன சொல்வது என்றே தெரியாமல் திகைத்துத் தடுமாறி நிற்கும் நிலை ஏற்படும். அப்படித்தான்... நேற்று நடந்த பதிவர் திருவிழாவைப் பற்றி சுருக்கமாக சில வார்த்தைகள் எழுதலாம் என்று நினைத்து ஆரம்பித்தால் மகிழ்வின் உச்சத்தில் வார்த்தைகள் ‌மனதுக்கு வசப்படாமல் விளையாட்டு காட்டுகின்றன. ஏனெனில் மகிழ்ச்சி என்கிற சொல்லை அதன் முப்பரிமாணத்தில் அனுபவிக்கிற வாய்ப்பு நேற்றுக் கிடைத்தது.

பதிவர் திருவிழாவிற்கான ஏற்பாடுகளை அனைவரும் பார்த்துப் பார்த்துச் செய்திருந்தாலும், ‘மைக்செட்காரன் வந்து சேரலையா இன்னும்’, ‘ஷீல்டுல்லாம் ரெடியாய்டுச்சாப்பா?’ ‘பேனர் கட்டியாச்சா?’ போன்ற கடைசி நிமிட டென்ஷன்கள் ஓடிக் கொண்டுதான் இருந்தன. காலையில் 9.30க்கு விழா துவங்கும் என்று போட்டிருந்தோம். காலை 8 மணி முதலே பதிவுலக நண்பர்கள் வரத் துவங்கி விட்டனர், நண்பர் ‘வசந்த மண்டபம்’ மகேந்திரன் அவைக்கு முதல் ஆளாக வந்து மகிழ்வைத் தந்தார். அநாயசமாக, ரசனைக்கு விருந்தாய் கவிதை படைக்கும் அந்த நண்பனை நேற்று பார்த்துப் பேசியதில் அளவிட இயலாத மகிழ்ச்சி எனக்கு.

வலையில் நாம் எழுதுவதை வலைப் பதிவர்கள் தவிர, வலைப்பதிவுகளில் எழுதாமலேயே படித்து போன் மற்றும் இ மெயில் மூலம் உற்சாகப்படுத்தும் விசிறிகள் நிறைய உண்டு அனைவருக்கும். அவர்களின் பிரதிநிதி நான் என்பது போல காலை 8 மணிக்கு அரங்கிற்கு வந்து உற்சாகமாய் விழாவில் கலந்து கொண்டார் சமீரா. பலரின் பதிவுகளை படித்து ஊக்குவிப்பவர் என்ற அறிமுகத்தோடு அவரை நான் மேடையில் பேசச் சொன்ன போது “எங்களைல்லாம் ஊக்குவிக்க மாட்டீங்களா மேடம்?“ என்று கிண்டலித்தார் கேபிள் சங்கர். (அம்மாம சமீரா... அவர்ட்டயும் ஊக்கு வித்துடும்மா... ஸாரி. ஊக்குவிசசுடும்மா) அடுத்தடுத்து ஒவ்வொருவராக வரவும் குறித்த நேரத்தில் விழாவை ஆரம்பித்துவிடுவது சுலப சாத்தியமாய்த்தான் இருந்தது. கோவை மற்றும் மதுரையிலிருந்து வந்திருந்த நண்பர்கள் அன்பைப் பரிமாறி மனதிற்கு மகிழ்வையும் நெகிழ்வையும் தந்தார்கள்.

பதிவர்கள் அனைவரும் அரங்கத்திற்குள் நுழைந்ததும் தங்களுக்குள் சுய அறிமுகம் செய்து கொண்டது ஒரு புறம் நிகழ்ந்து கொண்டுதான் இருந்தது. என்றாலும், மேடைக்கு அழைத்து ஒவ்வொருவரையும் அறிமுகம் செய்து கொள்ளச் ‌‌சொன்னபோது அனைவரும் கவனத்தை அங்கே திருப்பி, கவனி்த்தது ரொம்பவே மகிழ்வான விஷயம். புலவர் சா.இராமானுசம், திரு.சென்னைப் பித்தன், வலைச்சரம் திரு.சீனா ஆகிய மூவரும் ‌முன்னிலை வகித்து காலை நிகழ்விற்கு சிறப்புச் சேர்த்தார்கள். கேபிள் சங்கர், ஜாக்கி சேகர் போன்ற பிரபல பதிவர்கள், புலவர் சா.இராமானுசம், சென்னைப் பித்தன், கணக்காயன் போன்ற மூத்த பதிவர்கள், சென்ற ஆண்டிலும் இந்த ஆண்டிலும் வலைப் பதிவைத் துவங்கி எழுத ஆரம்பித்திருக்கும் (என்போன்ற) குழந்தைப் பதிவர்கள் என அனைவரும் தங்களை அறிமுகம் செய்து கொண்டு பேசியது மனதிற்கு இதமாக இருந்தது. விழாவிற்கு வந்திருந்த சேட்டைக்காரன் அனைவருடனும் சகஜமாக அவருக்கே உரித்தான இயல்பான நகைச்சுவையுடன் பேசி மகிழ்ந்ததைப் பார்க்க நிறைவாக இருந்தது.

மதிய உணவிற்கான இடைவேளை அறிவித்ததும், சிறப்பு அழைப்பாளர் திரு.பட்டுக்கோட்டை பிரபாகரை அழைத்துவர அவர் இல்லாம் நோக்கிச் சென்று கொண்டிருக்கையில் என் அலைபேசி அலறியது. பேசியவர் புதுச்சேரியில் வசிக்கும் ‘சிந்தனைச் சிறகுகள்’ வலைப்பூவின் சாமுண்டீஸ்வரி பார்த்தசாரதி. நேரலை ஒளிபரப்பு ஏற்பாடு செய்திருந்ததன் மூலம் விழாவைக் கவனித்ததாகவும், சிறப்பாக விழா நடந்து கொண்டிருப்பதில் மகிழ்வைத் தெரிவித்து, விழாவுக்கு வந்திருக்கும் அனைவரும் தன் வாழ்த்துக்ளையும் தெரிவித்தார். அவருடைய பிறந்ததினம் என்பதால் நான் அவரை அகமகிழ்வுடன் வாழ்த்தினேன். நேரலை ஒளிபரப்பின் மூலம் நிறையப் பேர் ஆர்வமாக நம் விழாவை கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதில் மட்டற்ற மகிழ்ச்சி மனதில் நிரம்பியிருக்க, சிறப்பு அழைப்பாளருடன் அரங்கிற்குத் திரும்பினேன்.

உணவு இடை‌வேளைக்குப் பின் மதிய நிகழ்ச்சிக்கு 2.30க்கு கூட வேண்டும் என்று அனைவருக்கும் அறிவித்திருந்தோம். நண்பர்கள் அனைவரும் அதை மிகச்சரியாக நிறைவேற்றினார்கள். மீண்டும் அரங்கிற்கு அனைவரும் குன்றாத ஆர்வத்துடன் வந்துவிட, 2.30க்கு சரியாக மதிய நிகழ்வுகளை ஆரம்பிக்க முடிந்தது. மதிய நிகழ்ச்சிகளைத் தொகுத்து வழங்கிய சுரேகா அவர்களின் ஸ்பான்டேனியஸான பேச்சும், இயல்பான ந்கைச்சுவையும் கலந்த பேச்சு அரங்கை களைகட்டச் செய்தது.  மூத்த பதிவர்களை மேடையேற்றி அவர்களை கெளரவித்தது விழாக் குழுவைச் சேர்ந்த அனைவருக்கும் மிகுந்த சந்தோஷத்தைத் தந்தது. சிறப்பு அழைப்பாளர் பேசும்போது இந்த விஷயத்தைக் குறிப்பிட்டுப் பாராட்டினார். கவிதைகள் என்கிற பெயரில் வீரிய விதைகளைத் தூவி கேட்பவரின் மனங்களைப் பறித்துச் சென்றார்கள் நம் பதிவுலகக் கவிஞர்கள். ‘தென்றல்’ சசிகலாவின் ‘தென்றலின் கனவு’ என்ற புத்தகம் இந்த அரங்கில் வெளியிடப்பட்டது அவருக்கு மட்டுமல்ல, பதிவர்கள் அனைவருக்குமே மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

அதன் பின் அற்புதமான உரையொன்றை நிகழ்த்தினார் சிறப்பு அழைப்பாளர் திரு.பட்டுக்கோட்டை பிரபாகர். முதலில் விழாவுக்கு வரும்படி அவரை நான் அழைத்தபோதே, ‘‘பதிவர்கள் சந்திக்கப் போறீங்க. அங்க நான் வந்து எதைப் பத்திப் பேசறது?’’ என்று கேட்டிருந்தார். நான், ‘‘சார், நீங்க எழுத வநத விதத்தையும், .உங்க எழுத்தையும் பத்திப் பேசுங்க. எங்களில் நிறையப் பேர் உங்களின் வாசகர்கள்தான். அதனால ஆர்வமாக் கேப்பாங்க. நீங்க பாக்கற பதிவுலகத்தைப் பத்தியும் உங்க கண்ணோட்டத்துல பேசலாம்’’ என்று சொல்லியிருந்தேன். ஆனால் பி.கே.பி.யோ பதிவுலகின் சக்தியைப் பற்றியும், பதிவர்களாக இருப்பதன் ப்ளஸ் மற்றும் மைனஸ் ஆகிய அனைத்தையும் அலசிய தன் உரையின் மூலம் அனைவருக்கும் பிரமிப்பை அள்ளித் தந்து, அரங்கின் பலத்த கரகோஷத்தைப் பெற்றுக் கொண்டார்.

தலைவர் உரைக்குப்பின் கவிஞர் மதுமதி நன்றியுரைத்து விழா நிகழ்வு நிறைவுற்றதும் சிறப்பு விருந்தினரை வழியனுப்பி வைத்துவிட்டு வெளியூரிலிருந்து வந்திருந்த, கிளம்ப வேண்டிய அவசர(சிய)த்திலிருந்த நட்புகள் விடைபெற்றுச் சென்றுவிட மற்றவர்கள் நிறைய நேரம் மனம்விட்டுப் பேசிவிட்டுப் பிரிந்தோம். இப்படி அனைவரையம் சந்தித்து, கருத்துக்களைப் பரிமாறிக் கொண்டதிலும், திருமதி. வல்லி சிம்ஹன் என்னை அவர்களின் குடும்ப உறுப்பினர்களில் ஒருவராகவே அங்கீகரித்து அன்பைப் பொழிந்ததிலும் மகிழ்ச்சி நிரம்பியிருந்த மனது அன்று நடந்த ஒவவொரு நிகழ்வையும் ரீவைண்ட் பண்ணி சந்தோஷித்தபடி இருந்ததால் இரவு விழிகளை உறக்கம் தழுவ வெகுநேரமானது!

இது நாமே நடத்துகிற, நமக்கான விழா என்று மகிழ்வுடன் உணர்வுரீதியாக ஒன்றிணைந்து விழாவிற்கு வருகை தந்து சிறப்பித்த அத்தனை நல்ல உள்ளங்களுக்கும் நெகிழ்வுடன், மனமகிழ்வுடன் என் நன்றியை சமர்ப்பிக்கிறேன்.

				Tweet

Categories: பல்சுவை