நடை வண்டிகள் - 23

கடுகு அவர்களும் நானும் - 1

நகைச்சுவையாக நடிப்பதன் மூலம் சிரிப்பை வரவழைப்பதை விட பலமடங்கு கடினமானது நகைச்சுவையான எழுத்தின் மூலம் சிரிப்பை வரவழைப்பது. மனதை உருக்கி அழ வைக்கும்படி கதைகளை சற்று முயன்றால் எவரும் எழுதிவிட முடியும். நகைச்சுவையாக எழுதுவது அத்தனை சுலபமில்லை. (சிலபேர் நகைச்சுவையாக எழுதுகிறேன் பேர்வழி என்று எழுதியே நம்மை அழ வைத்து விடுகிறார்கள் என்பது வேறு விஷயம்). நகைச்சுவை எழுத்தில் ஒரு ஜித்தர் கடுகு என்கிற அகஸ்தியன் என்கிற திரு.பி.எஸ்.ரங்கநாதன் அவர்கள்.

என்னுடைய பள்ளி நாட்களிலேயே அகஸ்தியனின் எழுத்து எனக்கு அறிமுகம் ஆனது. அப்போதெல்லாம் எங்கள் வீட்டில் எந்தப் பத்திரிகையும் வாங்குவது கிடையாது. விகடன், குமுதம், கல்கி போன்ற வார இதழ்கள் எதுவும் எனக்குத் தெரியாது. செய்தித்தாள்கள் மட்டுமே அறிந்திருந்தேன். என் அத்தையின் கணவர் தினமணி நாளிதழில் ‘நேரக்காப்பாளர்’ பணியில் இருந்தார். ஆகவே தினமணி வெளியிடும் தினமணி கதிர், சினிமா எக்ஸ்பிரஸ் ஆகிய புத்தகங்கள் Complimentary ஆக அவருக்கு வந்து விடும். அவற்றைப் படிபபதற்காகவே ஞாயிறு வந்தால் அத்தையின் வீட்டிற்கு ஓடுவேன்.

அப்போது தினமணி கதிர் இதழில் ‘பெரியசாமி ஒளிக்கதிர்’ என்கிற அவரின் சிறுகதை ஒன்று வெளியாகியிருந்ததைப் படித்தேன். பேராசிரியர் பெரியசாமி ஒரு லேசர் மிஷினைக் கண்டுபிடிப்பார். அந்த ஒளிக்கதிரைப் பாய்ச்சினால் ஒரு பொருளை டெம்பரரியாக மறைய வைக்கவும், மீண்டும் தோன்றச் செய்யவும் முடியும் என்பது அவர் கண்டுபிடிப்பு. அதை ஒரு காலேஜில் டெ‌மோ காட்டுவதற்காக ‌மேஜையில் இருக்கும் டீ கப்பின் மேல் லேசரைப் பாய்ச்சி அதை மறைய வைப்பார். பின் வேறொரு விசையை முடுக்கி லேசர் மூலம் அதை மீண்டும் வரவழைப்பார். இதே பரிசோதனையை ஒரு கல்லூரி மாணவன் மேல் அவர் பிரயோகிக்க, மாணவன் காணாமல் போய் விடுவான். ஆனால் மீண்டும் வரவழைக்காது மிஷின்.

பெரிய கலாட்டாவாகி, பெரியசாமியின் நண்பர் மயக்கமடைந்து மிஷினின் மேல் விழ, ஏதோ ஒரு பட்டன் முடுக்கப்பட்டு பையன் மீண்டும் வந்து விடுவான். அனைவரும் அந்த ஹாலை விட்டே ஓட, மிஷின் வெடித்து தன்னையே அழித்துக் கொண்டு விடும். இந்தக் கதையை வரிக்கு வரி நகைச்சுவை ததும்ப அவர் எழுதியிருந்தார். சத்தம் போட்டுச் சிரித்துப் படித்து மகிழ்ந்தேன். அதன்பின் வந்த வாரங்களில் பேராசிரியர் பெரியசாமியை வைத்து ‌தொடர்ந்து பல சிறுகதைகள் எழுதினார். (பேராசிரியர் பெரியசாமி கதைகள், சாமுவேல் சார் கதைகள் ஆகியவற்றைத் தொகுத்து ‘ரொட்டி ஒலி’ என்ற புத்தகமாக வெளியிட்டிருக்கிறார்.)

அதன் பின்னர் நான் படித்த அகஸ்தியனின் எழுத்துக்களில் வந்த கமலாவும், தொச்சுவும், அங்கச்சியும் முழுமையாக என்னை ஆட்கொண்டு ரசித்துச் சிரிக்க வைத்தனர். கடுகு என்ற பெயரில் சின்னச் சின்ன துணுக்குச் செய்திகளும், சுவாரஸ்யமான கட்டுரைகளும் வெளியானதை படித்திருந்தேன் நான். அகஸ்தியன்தான் கடுகு என்பது மட்டும் அப்போது எனக்குத் தெரியாது. அப்போதைய தினமணி கதிரின் ஆசிரியர் சாவி ஸார் 128 பக்கங்களுக்கும் அதிகமாக கனமான மாத நாவல் ஒன்றும் தினமணியிலிருந்து வெளியிட்டு வந்தார். அந்த மாத இதழில் படித்த ‘மிண்ட்டா ரோடு’ மற்றும் ‘சொல்லடி சிவசக்தி’ ஆகிய அகஸ்தியனின் நாவல்கள் நினைவை விட்டு நீங்காகதவை.

மதுரையை விட்டுச் சென்றதும் இந்த படிப்புத் தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது. மீண்டும் கல்லூரி நாட்களில்தான் படிக்கும் பழக்கத்தை புதுப்பித்துக் ‌கொண்டேன். அச்சமயம் சாவி இதழிலும் மோனாவிலும் அகஸ்தியனை மீண்டும் படித்தேன். மோனா மாத இதழில் ‘கொல்லவல்லாயோ கிலியே’ என்ற தலைப்பில் ஒரு க்ரைம் கதை அவர் எழுதியிருந்தது என்னை விழி உயர்த்த வைத்தது. அவர் எழுதிய ‘அலைபாயுதே கண்ணா’ நாவல் என் ஆல்டைம் ஃபேவரைட்களில் ஒன்று.

பின்னாளில் வெளிவந்த பாரதிராஜா இயக்கிய ‘புதுமைப் பெண்’ படத்தின் கதை பல அம்சங்களில் இந்த நாவலை ஒத்திருந்தது. (நோ... நோ... பாரதிராஜா சுட்டு விட்டார் என்றெல்லாம் உடனே நினைத்துவிட வேண்டாம். கடுகு ஸாரே அப்படி நினைக்கவில்லை.) வியக்கத் தக்க பல ஒற்றுமைகள் இரண்டுக்கும் இருந்ததை ஒரு கடிதமாக பாரதிராஜாவுக்கு கடுகு ஸார் எழுத, அதற்கு அவர் தந்த பதிலையும் ‘பாரதிராஜாவும் நானும்’ என்ற தன் பதிவில் எழுதியிருக்கிறார் கடுகு அவர்கள்.

இப்படி என் பள்ளி நாட்களிலும், சற்றே இடைவெளிக்குப் பின் கல்லூரி நாட்களில் தொடங்கி இன்று வரை ரசித்துப் படிக்க வைக்கும் எழுத்துக்குச சொந்தக்காரரான கடுகு என்கிற அகஸ்தியனைச் சந்தித்துப் பேச வேண்டும் என்று மட்டும் எனக்குத் தோன்றியதில்லை. காரணம்... அவர் கட்டுரைகளைப் படித்ததிலிருந்து டெல்லியில வசிக்கிறார் என்பதை புரிந்து கொண்டிருந்தேன். ‘சுபா’வுடன் நெருங்கிய நட்பு ஏற்பட்டு, சென்னைவாசியாக நான் ஆகிவிட்ட ஒரு காலச்சதுரத்தில் சுபா சொல்லித்தான் கடுகு ஸார் சென்னைவாசியாக மாறி பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன என்கிற விஷயம் தெரிந்தது.

பிற்பாடு சுபாவின் மூலமாகவே கடுகு அவர்களுடனான என் முதல் சந்திப்பும் நிகழ்ந்தது. (ஒரு பள்ளி மாணவன் தென்னை மரத்தைப் பற்றிய கட்டுரைக்கு மனப்பாடம் செய்து கொண்டு போக, பரீட்சையில் பசுவைப் பற்றி கட்டுரை எழுதச் சொல்லிக் கேட்டிருக்க, இவன் படித்த தென்னை மரத்தைப் பற்றி விரிவாக எழுதி கடைசியில், ‘இத்தகைய சிறப்பு வாய்ந்த தென்னை மரத்தில் பசுவைக் கட்டுவார்கள்’ என்று எழுதினான் என்ற துணுக்குச் செய்தி இந்தக் கட்டுரையைப் படிக்கையில் உங்கள் நினைவில் இடறினால் நான் பொறுப்பல்ல.) அந்த முதல் சந்திப்பில் துவங்கி...

                                                                          -தொடர்கிறேன்...

==================================================

                               சென்னையில் பதிவர் சந்திப்பு - ஆகஸ்டு-19 

வலையுலகத் தோழமைகளுக்கு, வணக்கம். வரும் ஆகஸ்ட் மாதம் 15ம் தேதி சென்னையில் பதிவர் சந்திப்பு நடத்தத் திட்டமிட்டிருந்தோம். அந்தத் தேதியில் அரங்கம் கிடைக்காத காரணத்தால் ஆகஸ்ட் 19ம் தேதியன்று (ஞாயிற்றுக்கிழமை) பதிவர் சந்திப்பு மாற்றப்பட்டுள்ளது. 

கவிரயங்கம், கருத்தரங்கம், சிறப்பு விருந்தினராக ஒரு பிரபலம் என்பன உள்ளிட்ட பல சுவாரஸ்ய நிகழ்ச்சிகளுக்குத் திட்டமிடப்பட்டு வருகிறது. அவை பற்றிய விரிவான அறிவிப்புகள் இனிவரும் நாட்களில் அறிவிக்கப்படும். கவியரங்கம், கருத்தரங்கம் உள்ளிட்ட நிகழ்வுகளில் பங்குபெற விருப்பமுள்ள நட்புகள் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு தங்கள் பெயரைப் பதிவு செய்து கொள்ளும்படி கேட்டுக் கொள்கிறோம். பட்டியல் தயாரிக்க வசதியாயிருக்கும்.

                                   நாள் : 19.08.2012 (ஞாயிற்றுக்கிழமை)  
                                 இடம் : மாணவர் மன்றம், சென்னை.

தங்களின் வருகையை 98941 24021(மதுமதி), 73058 36166(பா.கணேஷ்), 94445 12938(சென்னைப்பித்தன்), 90947 66822(புலவர்.சா.இராமநுசம்) ஆகிய எண்களில் தொடர்பு கொண்டு தெரிவித்தால் ஏற்பாடுகள் செய்வதற்கு வசதியாக இருக்கும்.

==================================================

				Tweet

Categories: தொடர் கட்டுரை, நடை வண்டிகள்