‘கொசு’வநாத புராணம்!

மிஸ்டர் ‘கொசு’வை உங்களுக்குத் தெரியுமா? தினம் இரவில் உங்கள் கைகளிலோ அல்லது பிற பாகங்களிலோ தன் ஆன்டெனாவால் இன்ஜெக்ஷன் போட்டு ரத்தத்தை உறிஞ்சுகிற அற்ப ஜந்துவைச் சொல்லவில்லை நான்! விஸ்வநாதன் என்று பெயரிடப்பட்டு, விசு என்று சுருக்கி அழைக்கப்பட்டு, பிறகு நண்பர்களால் ‘கொசு’வநாதன் என்று நாமகரணம் சூட்டப்பட்டு, அதுவும் சுருங்கி இப்போது விசுவுக்குப் பதில் கொசு என்று அழைக்கப்படும் மே.மாம்பலம் விஸ்வநாதனைப் பற்றித்தான் நான் குறிப்பிட்டேன். அவர் ஏன் அப்படி அழைக்கப்படுகிறார் என்பதைத் தெரிந்து கொள்வதற்கு முன் மே.மாம்பலம் கொசுக்களைப் பற்றி நீங்கள் நன்கறிந்து கொண்டாக வேண்டும்.

எங்கள் பகுதியில் மொட்டை மாடியில் படுத்திருந்தீர்களென்றால், ‘இவன் நம்மைக் கடிக்க சான்ஸே தர்றதில்லையே..’ன்னு கான்டான கொசுக்கள் பத்து இருபது ஒன்று சேர்ந்துச்சுன்னு வைங்க...  எல்லாம் ஒண்ணு கூடிச்சுன்னாக்க உங்களையே தூக்கிக் கொண்டு பறந்து நான்காவது வீட்டு மொட்டை மாடியில் போட்டுவிடும் அளவுக்கு ஊட்டமானவை இந்தப் பகுதி கொசுக்கள். சில ஆண்டுகளுக்கு முன் விஸ்வநாதன் இங்கே குடிவந்ததும் முதலில் சந்தித்த பெரிய பிரச்னைகளே இரவானால் முற்றுகையிடும் கொசுக்களின் கடிதான்! மனைவியின் கடியையே இருபதாண்டுகளாய்த் தாங்கி வருபவரால் கொசுவின் கடியை இரண்டு நாள்கூட தாங்க முடியவில்லை. அவற்றை வீட்டினுள் வரவிடக் கூடாது என்று முடிவெடுத்தார். முடிவெடுத்தவர் என்ன பண்ணினார்ன்னா...

ஹாலில் ஏறத்தாழ முக்கால் வாசியளவு அடைக்கிற மாதிரி பெரிய கொசுவலை, அதற்குள் இன்னொரு சிறிய கொசுவலை என்று இரண்டடுக்குப் பாதுகாப்பு செய்து, தன் குடும்ப உறுப்பினர்களுடன் அதனுள்ளே படுத்தார் முதல் கட்டமாக! ஓரிரண்டு நாட்கள் கொசுவிடமிருந்து தப்பித்ததென்னவோ நிஜந்தான். அதன்பின் காலையில் அவர் மடித்து வைத்த கொசுவலைக்குள் சுண்டெலியார் ஒரு சிறு ஓட்டை போட்டுவிட, மூன்று நாளாக முற்றுகையிட்டுத் தோற்ற ஆவேசமோ என்னவோ... கொசுக்கள் நறுக்கென்று கடிக்கலாயின. வலையைத் தைத்து மறுபடி படுத்தார். மறுபடி சிற்றெலியார் கைவரிசை காட்ட... இனி எலிகளை விரட்டும் வரை கொசுககளை வலைமூலம் அடக்க முடியாது என்பதை உணர்ந்தார் விசு. முதல் முயற்சி தோல்வி.

அவர் மனைவி குமுதம் (குமுதவல்லியின் சுருக்!) ‘‘ஏன்னா... கொசுவர்த்திச் சுருள் வாங்கிட்டு வந்து கொளுத்தி வெச்சா அந்தப் புகைக்கு எந்தக் கொசுவும் அண்டாது’’ என்றாள். அத்தோடு நிறுத்தியிருககலாம் அவள்... ‘‘‌காய்ஞ்ச வேப்பிலைகளை எரிச்சா அந்த மணத்துக்கும் கொசுங்க கிட்ட அண்டாதுங்க...!’’ என்று தான் எப்போதோ ‌புத்தகத்தில் படித்த ‌ஹெல்த் டி‌ப்ஸையும் நினைவு கூர்ந்தாள். ஆரம்பித்தது வினை! ‘‘ஆஹா... லைஃப்ல முதல் தடவையா நல்ல ஐடியா குடுத்திருக்கேடி...!’’ என்று விரைந்தோடிச் சென்று உடனே முப்பது பாககெட் வாங்கி வந்தார். வந்தவர் அன்று மாலையே எல்லா ஜன்னல்களையும், கதவையும் அடைத்துவிட்டு, ‘‘கொஞ்ச நேரம் புகை வீட்டுக்குள்ளயே சுத்தினப்புறம் கதவைத் திறந்தா கொசுவெல்லாம் இந்தத் திசைலயே அண்டாது. இதுலயெல்லாம் கஞ்சத்தனமே கூடாதுடி’’ என்று தாராளப் பிரபுவாய் ஒரு அறைக்கு நான்கு பத்திகளை ஏற்றி வைத்தார். கூடவே எங்கிருந்தோ பொறுக்கி வந்திருந்த முற்றிய வேப்பிலைகளையும் கொளுத்தினார்.

அடுத்த சில நிமிடங்களில் வீட்டின் கதவு உடைப்பதுபோல் இடிக்கப்பட... வேகமாய்ப் போய்க் கதவைத் திறந்தவரின் முகத்தில் பளீரென்று அடித்தது தண்ணீர்! ‘ஹா’வென்று அலறி விழுந்தார். அப்புறம்தான் புரிந்தது... தீயணைப்புப் படையினரின் ஹோஸில் இருந்து பீறிட்ட நீர் அது என்று! பக்கத்து வீட்டுக்காரன் இவர் வீட்டின் ஜன்னல் மற்றும் கதவு மூலம் கசிந்த புகையைக் கண்டு உள்ளே தீப்பிடித்து விட்டதாய் எண்ணியதன் விளைவு! ஃபயர் சர்வீஸ்காரர்களிடம் விசு கன்னாபின்னாவென்று திட்டு வாங்கி, அசடு வழிந்ததும், பக்கத்து வீட்டுக்காரன் பழி சண்டை போட்டதும்தான் நிகரலாபமே தவிர இரண்டாவது முயற்சியும் படுதோல்வி தாங்க...!

தன் முயற்சியில் சற்றும் மனம் தளராத விசு, வேறொரு ஐடியாவைப் பிடித்தார். ஒரு குறிப்பிட்ட க்ரீமைத் தடவிக் கொண்டு படுத்தால் கொசு அண்டாது என்ற விளம்பரத்தைப் பார்த்ததும் அதில் ஒரு டஜன் ட்யூபுகளை வாங்கி வந்து தனக்கும், மனைவி குழந்தைகளுக்கும் தாராளமாக ஆயில் மசாஜ் செய்வது மாதிரி உடம்பு பூராவும் தேய்த்து விட்டுப் படுக்கச் செய்தார். ஊஹும்! ‌அந்தக் கீரிமின் நாற்றத்தாலேயே தூக்கம் வரவில்லை என்று மனைவி, குழந்தைகள் கோபாவேசமானதாலும், ரெண்டே நாளில் க்ரீமைப் பழகிக் கொண்ட கொசுக்கள், அதை அலட்சியம் செய்து ‘மவனே, எங்களையாடா ஒழிக்கப் பாத்தே?’ என்று முன்னிலும் உக்கிரமாய்‌க் கடிக்க ஆரம்பித்ததாலும் ஆஸ் யூஷுவல் இதுவும் ‌ஃபெய்லியர்!

விசுவைக கடிச்ச கொசு!

இந்த முயற்சிகளெல்லாம் ஒவ்வொன்றாய் நடந்து கொண்டிருந்த காலச்சதுரத்தில் சந்திக்கும் ஒவ்வொருவரிடமும், ‘‘இந்த கொசுத் தொல்லை தாங்க முடியலடா நாராயணா’’ என்கிற ரீதியில் இவர் புலம்பித் தள்ளி, ஆலோசனை கேட்க, முன்பே நான் குறிப்பிட்டதுபோல இவரின் பெயர் ‘விசு’விலிருந்து ’கொசு’வாக மாறியதுதான் மிச்சம். அப்போதுதான் அவரின் ‘நண்பேன்டா’ நரசிம்மன் ஐடியா தந்தார். ‘‘டேய் கொசு! ச்சே... விசு! இப்ப புதுசா மார்க்கெட்ல எலக்ட்ரானிக் பேட் ஒண்ணு வந்திருக்காம்,. அதை சார்ஜ்ல போட்டுட்டு கொசு வர்றப்ப வீசினா, பட் பட்னு எலக்ட்ரிக் ஷாக் பட்டு எல்லாக் கொசுவும் செத்து விழுந்துருதாம்...’’ என்றார். எத்தைத் தின்றால் கொசு ஒழியும் என்று காத்திருந்த விசு உடன் அதை வாங்கிக் ‌கொண்டு வீட்டிற்கு வந்து குமுதத்திடம் ‘டெமோ’ செய்து ‌காட்டினார்.

காற்றில் அந்த பேட்டை வீசி, ‘பட் பட்’டென்ற ஒலியுடன் கொசுக்கள் செத்து விழ, பெருமை ‌பொங்க மனைவியைப் பார்த்தார். ‘‘எப்பூடிடி?’’ குமுதம் சற்றும் அசராமல், ‘‘ஆமா... பெரிய லியாண்டர் பெயஸ்! சர்வீஸ் ஷாட் அடிச்சுட்ட மாதிரி போஸைப் பாரு...! எத்தனை நேரம் இதை வீசிட்டே இருப்பீங்கன்னு பாக்கறேன். நாங்க படுத்துக்கறோம். கொசு எங்களை அண்டாம, ராப்பூரா நீங்க பேட்டால அடிச்சுட்டே இருங்கோ...’’ என்றுவிட்டு நிம்மதியாகத் தூங்கினாள். பாவம்... கொசுவநாதன், ஸாரி, விசுவநாதன்தான் அணியணியாகத் திரண்ட கொசுக்களுக்கு முன் பேட்டைச் சுழற்றியே ஓய்ந்து போனார்.

‘‘ஏங்க... இந்தக் கொசுத் தொல்லைய ஒழிக்க வேற வழியே கிடையாதா?’’ என்று மறுநாள் மனைவி கேட்ட போதாவது இவர் வாயை மூடிக் கொண்டிருந்திருக்கலாம்...! காக்கை வாகனர் ஸெவன் அண்ட் ஹாஃபாக நாவில வந்து அமர, ‘‘ஒரு வழி இருக்குடி. கொசுக்கள்லயே கடிக்கறது பெண் கொசுக்கள்தான்னு ஒரு மெடிக்கல் மேகஸின்ல படிச்சேன். பாத்தியா... கொசுக்கள்லகூட பிடுங்கறது பெண் கொசுக்கள்தான். நீ என்ன பண்றே...? ஆண் கொசுக்களைல்லாம் கண்டுபிடிச்சுக் கொன்னுடு. அந்த வருத்தத்துலயே பெண் கொசுக்களும் செத்துடும். கொசுத் தொல்லையிலயிருந்து நிரந்தர ரீலிஃப்!’’ என்றார். இதுபோதாதோ...? குமுதம் பத்ரகாளியாக அவதாரமெடுத்து, இவரை அன்பாக(!) ரெண்டு தட்டுத் தட்டி வராண்டாவில் தள்ளிக் கதவைச் சாத்தித் தாழிட்டுவிட்டு குழந்தைகளுட்ன் நிம்மதியாகத் தூங்கினாள். வராண்டாவில் இரவு முழுவதும் கொசுக்களுடன் யுத்தம் செய்த மிஸ்டர் விசு அதன்பின் குமுதத்தை என்ன... ஆனந்தவிகடன், கல்கியைக் கூட எதிர்த்துப் பேசுவதில்லை என்று முடிவுகட்டி விட்டார்.

போன வாரம் அவரைப் பார்த்தபோது... ‘‘ஹாய் கொசு, ஸாரி... விசு! இப்பல்லாம் நீங்க கொசுத் தொல்லையப் பத்தி யார்கிட்டயும் புலம்புறதில்லையாமே.. ப்ராப்ளம் சால்வ்டா?’’ என்று கேட்டேன். ‘‘ஆமாப்பா... அதுக்கு ரெண்டு காரணம் இருக்கு... முதலாவது, இப்பல்லாம் பாதி ராத்திரி கரண்ட் இருக்கறதில்லைங்கறதால கொசுக்களுக்கும் கண் தெரியறதில்லையோ என்னவோ... அவ்வளவா தொந்தரவில்லை. ரெண்டாவது கொசுக் கடியத் தாங்கிண்டு தூங்கறதுங்கறது இப்ப பழகிப் போயிடுத்து... வொய்ஃபோட பேச்சையே தாங்கிண்டு நாமல்லாம் தூங்கலையா என்ன?’’ என்று கேட்டுவிட்டு ‘ஈ’யென்று அத்தனை பற்களும் தெரியச் சிரித்தார் கொசு! ‘‘ஓய்..! அப்படிச் சிரிக்காதேயும்...! உம்ம பல்வரிசையப் பாத்தாலே குலை நடுங்கறது!’’ என்றேன். கப்பென்று வாயை மூடினார்! நான் அவரிடமிருந்து எஸ்கேப்பாகி ஓடினேன்!

பின்குறிப்பு: வைரமுத்து ஸார் மட்டும்தான் காவியம், காப்பியம்னுல்லாம் கதைகளுக்குப் பேர் வெக்கணுமா என்ன? நாம ஏன் ஒரு புராணத்தை எழுதக்கூடாதுன்னு நினைச்சப்பத்தான் இந்த ‘கொசுவநாத’ புராணம் உற்பத்தியாச்சு. ரசிச்சீங்களான்னு ஒரு வார்த்தை சொல்லிப்போட்டுப் போங்க!

				Tweet

Categories: நகைச்சுவை, மொக்கை