மொறுமொறு மிக்ஸர் - 17

பார்த்தது : ‘‘ஆயிரத்தில் ஒருவன் திரைப்படத்துல ஒரு காட்சி வரும். வில்லன் ஒரு சர்வாதிகாரியான மன்னன். அவரோட அரசவையில வைத்தியரான எம்.ஜி.ஆரை கைது செஞ்சு கொண்டு வருவாங்க. சர்வாதிகாரி, தைரியமாப் பேசற எம்.ஜி.ஆரைப் பார்த்து, ‘என்னோட அதிகாரம் என்னன்னு உனக்குத் தெரியுமா/’ என்பான். அதற்கு அவர், ‘உன் அதிகாரம் என்ன சிலப்பதிகாரமா? - அது காலத்தை வென்று நிற்பதற்கு!’ என்று பதிலளிப்பார். என்னைய மாதிரி வாத்தியாருங்க பசங்களுக்கு மணிக்கணக்கா பாடம் சொல்லி சிலப்பதிகாரத்தோட சிறப்பை விளக்க வேண்டியிருக்கும். ஆனா இந்த ரெண்டு வரி வசனத்தால இன்னும் நிறையப் பேரோட மனசுகள்ல சிலப்பதிகாரத்தோட சிறப்பு போய்ச் சேர்ந்தது. அதாங்க சினிமாவோட சக்தி...’’

-தமிழ்ப் புத்தாண்டு தினத்தன்று சேனல் சேனலாகத் தாவி (கொஞ்ச நேரம்) தொலைக்காட்சி பார்த்தபோது ஏதோ ஒரு சானலி்ல முனைவர் கு.ஞானசம்பந்தன் இப்படிச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். நிஜம்தான்! சினிமா என்கிற அந்த மகத்தான மீடியாவின் சக்தியே அலாதிதான், அதை சரியாகப் புரிந்து வைத்துக் கொண்டு பயன்படுத்தில் எம்.ஜி.ஆருக்கு இணையாக யாரையும் சொல்லிவிட முடியாது என்கிற எண்ணம் என் மனதிலும் எழுந்தது.

==================================================
 

ரசித்தது :  நமது சக பதிவர் கோவை மு.சரளாதேவி எழுதிய காதல் கவிதைகளைத் தொகுத்து ‘காதலின் சாரல்’ என்ற தலைப்பில் விஜயா பதிப்பகத்தினர் வெளியிட்டிருக்கிறார்கள். காதல் சுமந்த கவிதைகள் ரசனைக்குரியவை. அதிலும் சரளாவின் சொக்க வைக்கும் தமிழில் இன்னும் சிறப்பாக ஜொலித்து ரசனை‌க்குத் தீனியாக அமைந்திருக்கின்றன ஒவ்வொரு பக்கங்களும்.

ஸ்பாட் லேமினேஷன் செய்த அழகிய முகப்புடன், ரசனைகூட்டும் படங்கள் வைத்து லேஅவுட செய்யப்பட்டு ஒரே மூச்சில் படிக்கும் உந்துதலை ஏற்படுத்துகிறது புததகம். 64 பக்கங்கள் கொண்ட இந்தப் புத்தகத்தை கோயமுத்தூரில் ராஜவீதியில் 20ம் எண்ணில் இருக்கும் விஜயா பதிப்பகம் வெளியிட்டிருக்கிறார்கள். கையைக் கடிக்காத வண்ணம் 30 ரூபாய் விலையில் வெளியிட்டிருப்பது இன்னும் ஒரு கூடுதல் சிறப்பு. இயன்றவர்கள் வாங்கிப் படித்து ரசியுங்கள்!

==================================================

கேட்டது : சமீபத்தில் பத்திரிகை உலக நண்பர் ஒருவரிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது பத்திரிகைகளில் தமிழ்க் கொலை நடப்பது பற்றியும், எழுத்துப் பிழைகள் பற்றியும் ஒரு பாட்டம் புலம்பி, என் சர்வீஸில் நான் பார்த்த மகத்தான பத்திரிகை எழுத்துப் பிழைகளைப் பகிர்ந்து கொண்டேன். ரசித்துச் சிரித்த அவர் பின் சொன்னார்: ‘‘எழுத்துப் பிழையாவது பரவால்ல கணேஷ். சில சமயம் சொல்ல வர்றதை சரியான வார்த்தைகள்ல சொல்லாததால வர்ற பிழை இன்னும் அபாயமானது. ஒரு விஷயம் கேளுங்க... சொன்னா நம்ப மாட்டீங்க...’’ என்று ஆரம்பித்து சொன்னார். அவர் சொன்னதை பெயர்கள் மாற்றிச் சொல்கிறேன் நான்.

அது ஒரு குறிப்பிட்ட ஜாதிச் சங்கத்தினர் நடத்தும் பத்திரிகை. பத்திரிகை உலக அனுபவங்கள் எதுவும் இல்லாத, சங்கத்தின் தலைவர், செயலாளர் போன்றோரே ஆசிரியர்கள், நிருபர்கள் எல்லாம். உதவி ஆசிரியராக இருந்த செயலாளர் ராகவன் சங்க உறுப்பினர் ரங்கசாமி என்பவர் இறந்துவிட்டதாகவும், அவரது பத்தாம் நாள காரியங்கள் ----- தேதி நடைபெறும் என்றும் ஒரு இதழில் அஞ்சலி விளம்பரம் வெளியிட்டிருந்தார். அந்தத் தேதியில் ரங்கசாமியின் வீட்டிற்குச் சென்றவர்கள் அவரை நேரில் கண்டு அதிர்ச்சியானார்கள். இறந்தது தன் மகன் சீனிவாசன் என்று சொல்லி அவர் அழ... பத்திரிகை விளம்பரம் கண்டு அவர் இறந்ததாக எணணி வந்ததாக வந்தவர்கள் அழ... கடைசியில் கோபமான ரங்கசாமி பத்திரிகை அலுவலகம் வந்து உண்மையை விளக்கிச் சென்றார்.

பத்திரிகை ஆசிரியரான சங்கத்தலைவர் நடந்த தவறை விளக்கி ஒரு மறுப்புச் செய்தி வைக்கும்படி உதவி ஆசிரியரான செயலாளரிடம் சொல்ல, அவர் இப்படி மறு விளம்பரம் வெளியிட்டார் அடுத்த இதழில்: ‘‘சென்ற இதழில் திரு.ரங்கசாமி இறந்துவிட்டதாக வந்த செய்தி தவறானது. இறந்தது அவர் மகன் சீனிவாசன் தான். ரங்கசாமி இறக்கவில்லை என்பதை வருத்தத்‌துடன் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்!’’ எப்பூடி....!

==================================================

வந்தது : அந்த 7 வயதுச் சிறுவன் கோர்ட் கூண்டில் நின்றிருந்தான். தன் பெற்றோர் தன்னை அடித்து இம்சிப்பதாக அவன் ‌போன் செய்து புகார் தந்ததுதான் வழக்கு. வழக்கை விசாரித்த நீதிபதி, அவன் உறவுகளைப் பறறிக் கேட்டறிந்தபின் சொன்னார்; ‘‘நீ உன் அத்தைகூட இருந்துக்கறியா?’’ பையன் அலறினான். ‘‘ஐயய்யோ...! அத்தை இவங்களை விட அதிகமா அடிப்பாங்க ஸார்...’’ ஜட்ஜ் சற்று யோசித்து விட்டுக் கேட்டார். ‘‘சரி, அப்ப... உன் தாத்தாகிட்ட இருந்துக்கறியா? தீர்‌ப்பெழுதிடட்டுமா?’’ என்று. பையனோ, ‘‘அது வேண்டாம் ஸார்... இவங்களாவது அடிப்பாங்க. தாத்தாவுக்குக் கோபம் வந்துடுச்சுன்னா, நறுக்குன்னு கிள்ளுவார். சமயத்துல ரத்தமே வந்துடும். அவர்கூட இருகக என்னால ஆகாது!’’

நீதிபதி சற்றே கோபமாக, ‘‘என்னதான் வேணுங்கற நீயி?’’ என்று கேட்க, ‘‘யாரு அடிக்காதவங்களோ அவங்களோட இருந்துக்கதான் எனக்கு விருப்பம்’’ என்றான் பையன். சிறிது நேரம் யோசித்த நீதிபதி பின்னர் யாரும் எதிர்பார்க்காத அந்த தீர்ப்பைச் சொன்னார். ‘‘இந்தப் பையனை நல்லதொரு குழந்தைகள் காப்பகத்தில் சேர்க்க வேண்டும். அப்படியொன்றை தேடிக் கண்டுபிடிக்கும் வரை இவனை ‘டெல்லி டேர்டெவில்ஸ்’ அணியின் கட்டுப்பாட்‌டில் இருக்க உத்தரவிடுகிறேன். பையன் சொல்கிற மாதிரி ‘அடிக்காதவர்கள்’ அவர்கள் மட்டும்தான்’’ என்று தீர்ப்பளித்தார். எப்பூடி இந்தத் தீர்ப்பு?

-இது எனக்கு ஈமெயிலில் நண்பர் ஸ்ரீனிவாஸ் பிரபு ஆங்கிலத்தில் அனுப்பியிருந்தது. எழுத்துக் கூட்டிப படித்ததும் குபீரென்று சிரிப்பை வரவழைத்தது என்னிடம். என்னால் இயன்றவரை நன்றாக(?) முழி பெயர்த்திருக்கிறேன்.

==================================================

படித்தது : அவரவர் வாழ்க்கையில் ஆயிரமாயிரம் அவசரங்கள் என்னும் சிந்தனையே உதிக்காத உலக உத்தமர்கள் பங்குபெற்ற ஊர்வலம். வெய்யில் அடிக்கிறதா? சரி! போக்குவரத்து முடங்கி விட்டதா? சரி! பின்னால் வரும் வாகனங்கள் ஹாரன் அடிக்கின்றவனா? சரி. எதிர்ப்புற டிராபிக்கும் கெடுகிறதா? சரி. ஆட்டத்தின் ஆதிதாளம் மாறக் கூடாது. அவசரப்பட்டு ஃபரன்ஸ, மோரா என்று முத்தாய்ப்புக்கும் போய்விடக் கூடாது. ஊர்வலம் பிரதான சாலையில் போய்க் கொண்டிருந்தது என்றாலும் இது தன்னிலை மறந்த ஞானகர்ம சன்னியாச யோகத்துக்கான பைபாஸ் சாலைப் பயணம். சாமானியர்களுக்கு அவ்வளவாகப் புரியாது.

 ஏ! மனிதனே! இக வாழ்க்கை அவசரங்களை நினைத்து ஏன் பரிதவித்து்க் கொண்டிருக்கிறாய்? இதோ இறந்து கிடக்கும் இந்த மனிதனைப் பார். இவனை நாங்கள் பரவாழ்க்கைப் பயணத்துக்கு பார்சல் பண்ணிக் கொண்டிருக்கிறோம். பயணத்துக்கான பாஸ்போர்ட்டில் இவனுடைய அடையாளம் தமிழன் என்று எழுதப்பட்டிருக்கிறது. எனவே, பொது வெளியை நாறடிப்பது பிறப்புரிமை ஆகிவிடுகிறது. நின்ற இடத்தில் துப்பி, நடந்தவாக்கில் ஒன்றுக்கடித்து, ஒன்வேயில் வண்டி ஓட்டி, பிளாக்கில் டிக்கெட் வாங்கி, லாரியில் பொதுக்கூட்டத்துக்குப் போய், வாங்கிய பிரியாணிப் பொட்டலத்தில் பாதியைச் சாப்பிட்டு விட்டு மீதியை வீதியில் போட்டு, பாக்கெட் குடிநீரை பல்லால் கடித்து இழுத்து, மேலுக்குக் கொஞ்சம் துப்பிக் கொண்டு, மிச்சத்தை உள்ளுக்குத் தள்ளி விட்டு....

அனைத்தையும் சரியாகச் செய்து முடித்து விட்டு அடங்கியிருக்கிறான் இம்மனிதன் இது இறுதிப் பயணம். இறந்தவனைக் கெளரவிப்பது முக்கியம். டிராஃபிக்கை நிறுத்தி, வெடித்தாளும், பூக்களுமாக சாலையை நாறடித்து, ஒலிக்கழிவால் காற்றை நிரப்பி வழியனப்பி வைத்தலே சரியான மரியாதை. நீங்கள் காத்திருக்கலாம், தப்பில்லை!

-சமீபத்தில் படித்து ரசித்தது. எழுதியவர்: பா.ராகவன். புத்தகம்: அன்சைஸ்.

சாலையின் குறுக்கே டிராக்ஃபிக்கை ஸ்தம்பிக்க வைத்துச் செல்லும் இறுதி ஊர்வலங்களைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் எனக்குள் கடுங்கோபம் எழும். அதே கோபத்தை என்ன அழகாய் வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார் பா.ரா. எழுத்தில்!

==================================================

சமீபத்திய மின்னல் : வலையுலகுக்குப் புது வரவான ப்ரியா என்கிற தோழி தன் தளத்தில் அருமையான கவிதைகளை எழுதி வருகிறார். எனக்கு இவரின் கவிதைகள் பிடித்திருக்கின்றன. இன்னும் நிறையப் பேரைச் சென்றடைய வேண்டிய நல்ல எழுத்துக்கள் என்பது என் கருத்து. நேரமிருந்தால் இங்கே க்ளிக்கி படித்துப் பாருங்கள்!

				Tweet

Categories: பல்சுவை, மிக்ஸர்