மனம் திருடிய ‘குபேரவனம்’

சரித்திரக் கதை அல்ல; ஆனால் சரி்திரம் பேசும்! காதல் கதை அல்ல; ஆனால் காதலைப் பற்றிப் பேசும்!  மாயமந்திரக் கதையல்ல; ஆனால் மர்மமான நிகழ்வுகளைப் பற்றிப் பேசும்! குடும்பக் கதை அல்ல; ஆனால் குடும்பப் பெருமைகளைப் பற்றிப் பேசும்! -இப்படி ‘குபேரவனக் காவல்’ நூலாசிரியர் தன் உரையில் சொல்லியிருந்தது படிப்பதற்கான என் ஆவலை ஏகத்துக்கும் விசிறி விட்டது. படிக்கத் துவங்கினேன்.

செல்வங்களுக்கு அதிபதியான குபேரனின் வனத்தைக் காவல் காத்து வந்த புருஷாமிருகம் அபார ஆற்றல் பெற்றது. குபேர வனத்திற்குள் பிரவேசிக்கும் எவரையும் நொடியில் விழுங்கி விடும். தர்மரின் யாகத்திற்கு குபேரனை அழைக்க வந்த பீமன் (கண்ணன் ஆலோசனையின் பேரில்) புருஷாமிருகத்திடம் ‘வரும்போது என்னை விழுங்கு’ என்று சொல்லி குபேரனைப் பார்த்துவிட்டு, வருகையில் ஓட்டமெடுக்கிறான். துரத்தி வரும் புருஷாமிருகத்தின் முன் கண்ணன் தந்த 12 கற்களில் ஒன்றைப் போட கல், லிங்கமாக மாறுகிறது. சிவபக்தியில் தலைசிறந்த புருஷாமிருகம் சிவலிங்கத்தைக் கண்டால் குளித்து பூஜை செய்துதான் மற்ற வேலை செய்யும். எனவே அது சென்று விட, ஓடுகிறான். பூஜை ‌செய்து மீண்டும் துரத்துகிறது மீண்டும் கல் - லிங்கம். இப்படியே 11 முறை செய்து 12வது முறை அஸ்தினாபுர எல்லையை தொட்டுவிட்ட சமயத்தில் அதனிடம் அவன் கால் சிக்குகிறது அதனிடம் சிக்கிய கால் புருஷாமிருகத்திற்கே உரியது, அதை வெட்டித்தா என்று தர்மர் கூற, புருஷாமிருகம் அவர் நேர்மையில் மகிழ்ந்து பீமனை விட்டு விடுகிறது. பூமிக்கு வந்த அது சிவாலயங்களில் காவல் காக்கும் பணியைச் செய்கிறது.

புருஷாமிருகம் குபேரவனத்தை விட்டு நீங்கினால் தன் சக்தியை ம்ருகரஞ்சிகா என்கிற யட்சிணியிடம் தந்து, வனத்தை காவல் காக்க நியமிக்கும். ஒருமுறை ஒரு கந்தர்வன் குபேரவனத்திற்குள் நுழைந்துவிட, புருஷாமிருகத்தின் சக்தி பெற்ற ம்ருகரஞ்சிகா துரத்துகிறாள். இறைவன் அருளால் 11 ஜென்மங்களில் அவன் அவளிடமிருந்து தப்பி விடுகிறான். 12வது ஜென்மமாக 1919ல் சிதம்பரத்தில் ‘புரு‌ஷோத்தமன்’ என்ற பெயரில் பிறக்கிறான் அந்த கந்தர்வன்.

ஜாதகம், கைரேகை இவற்றை பார்க்காமல் மனித உடலில் உள்ள நாடிச் சக்கரங்களின் ஒட்டத்தைக் கொண்டு எதிர்காலத்தைத் துல்லியமாகக் கூறுபவர்கள் சகடவாக்கியர் எனப்படுவர்.அப்படி சகடவாக்கியான குடும்ப நண்பர் நம்பாடுவான், புருஷ்ஷின் பூர்வ பிறவிகளைப் பற்றியும், யட்சிணி துரத்துவதையும் எடுத்துக்கூறி, இந்தப் பிறவியில் அவளிடமிருந்து தப்பினால் இனி பிறவி கிடையாது என்கிறார். யட்சிணியின் தோற்றம் எப்படி இருக்கும் என்பதையும் விவரிக்கிறார். பதினொரு ஜன்மங்களாக அவனை அழிக்கத் துரத்தி வரும் யட்சிணியின் கண்ணில் படாமல் புருஷ் வாழ்ந்துவிட இயலுமா என்ன? இப்பிறவியிலும் யட்சிணியைச் சந்தித்து விடுகிறான்.

இப்படி ஒரு பரபரப்பான நிலைக்களத்தை அமைத்து, அவன் யட்சிணியிடம் சிக்கினானா? தப்பினானா? எனில் எப்படி? அவனுக்காய் யட்சிணி என்னவெல்லாம் செய்தாள் என்பது போன்ற பல கேள்விகளுக்கு வெகு சுவாரஸ்யமாக தன்னுடைய 4வது நாவலான ‘குபேரவனக் காவல்’ நூலில் விடை தந்திருக்கிறார் நூலாசிரியர் திரு.‘காலச்சக்கரம்’ நரசிம்மா. புதன்கிழமை காலையில் புத்தகத்தைக் கையிலெடுத்த நான், வியாழன் மாலைக்குள் 432 பக்கங்களையும் கீழே வைக்க மனமில்லாமல் ஒரே மூச்சில் படித்து முடித்துவிட்டுத்தான் வைத்தேன்.

பரபரப்பான ஒரு க்ரைம் த்ரில்லரின் ஊடாக மெலிதான ஆன்மீக, புராணப் பின்னணியைக் கொண்டு, பயனுள்ள பல தகவல்களையும் ஆங்காங்கே அள்ளித் தெளிக்கும் (இந்திராசெளந்தர்)ராஜ ரகசியம் திரு.‘காலச்சக்கரம்’ நரசிம்மாவுக்கும் நன்கு கைவரப் பெற்றிருககிறது. இந்த த்ரில்லரின் ஊடாகவும் அவரின் சிந்தனைகள் அங்கங்கே சிறகு விரித்துப் பறந்து கருத்துக் குவியல்களை நம்முன் கொட்டியிருக்கிறது. எனக்கு மிகப் பிடித்த இரண்டை இங்கே சாம்பிள்களாகத் தருகிறேன் :

===============================

‘‘ஒரு மனநல மருத்துவரோட புத்தகத்தைப் படிச்சேன். நம்ம நெத்தி மையத்துல இருக்கற திங்கிங் டிஷ்யூவை அலைகளால பாதிக்கச் செய்ய முடியுமாம். உதாரணத்துக்கு ‘குளிர் காத்து வீசுது’ன்னு நியூரான் செல்கள் திங்கிங் டிஷ்யூவுக்கு மெசேஜ் அனுப்புது. உடனே ‘ஸ்வெட்டர் போட்டுககோ’ன்னு திங்கிங் டிஷ்யூவும் பதில் மெசேஜ் அனுப்புது. அதனால உடனே ஸ்வெட்டர் போட்டுக்கறோம். இந்த திங்கிங் டிஷ்யூ, நம்ம நியூரான் செல்லுல ஏற்படற மின்சார அதிர்வலை மூலம் மெசேஜ் வாங்கி தன் உத்தரவை மூளைக்கு செலுத்தறது. அந்த நியூரான் செல்லுல இருந்து திங்கிங் டிஷ்யூவுக்கு மெஸேஜ் போகாதபடி வெளி அலைகள் மூலமா அந்த திங்கிங் டிஷ்யூவை கட்டுப்படுத்த முடியும்.

அந்த வெளி சக்தி இருக்கற உணர்வலைகளைத்தான் நாங்க வசியம்னு சொல்றோம். அந்த வெளி சக்திகள் நம்ம திங்கிங் டிஷ்யூவை பாதிக்கக் கூடாதுங்கறதுக்காகத்தான் நாங்க நாமம், திருநீறு, பொட்டுன்னு வெச்சு்கறோம். இந்த வசிய மையை நெற்றியில வெச்சா, வசியம் செய்யறவங்களோட எண்ண அலைகள், மை வச்சுட்டு இருக்கிறவங்களோட எண்ண அலைகளைத் தாக்கி தங்கள் இஷ்டப்படி அவங்களை ஆட்டிப் படைகக முடியும்...’’

‘‘மைகாட்! 20ம் நூற்றாண்டுல கூடவா இப்படி..!’’ மாடில்டா அசந்து போனாள்.

அமுதன் சிரித்தான். ‘‘நீங்க பிளாக் மாஜிக்கை சயன்ஸ் கண்ணோட்டத்துல பார்க்கறீங்க. நாங்க சயன்ஸையே பிளாக் மாஜிக்கா மாத்திக் காட்டறோம். அவ்வளவுதான்...!’’

===============================

‘‘இந்த மாதிரி புருஷனோட உடன்கட்டை ஏற எவ்வளவு தைரியம் வேணும்! எனக்கு அந்‌த தைரியம் வராதுப்பா. பட், அமுதன்... புருஷனோட உயிர் துறக்கணும்னா ஏன் கோரமா நெருப்புல எரியணும்? தூக்க மாத்திரை சாப்பிட்டு அமைதியா சாக முடியாதா?’’

‘‘அப்படியில்லை மாடில்டா. எங்க நாட்டுல ‌அக்னி... அதாவது நெருப்புதான் சுத்தத்துக்கு அடையாளம்! ஃபயர் இஸ் ப்யூர்! ஒருத்தர் சுத்தமானவர்னு காட்டணுமின்னா கிராமத்துல தீ மேல நடந்து, தாங்க பரிசுத்தமானவங்கன்னு நிரூபிப்பாங்க. எங்க சீதாதேவியே அக்னிப் பிரவேசம் செய்துதான, தான் பரிசுத்தமானவள்னு நிரூபிச்சா!’’

‘‘பெண்கள் ஏன் பரிசுத்தமானவள்னு நிரூபிக்கணும்? ஆணை மாதிரி அவளும் எல்லா உரிமையோட இருக்கலாமே...?’’

‘‘நோ மாடில்டா! ஃபாதர் இஸ் பிலீஃப், மதர் இஸ் ட்ரூத்! அப்பா ஒரு நம்பிக்கை! அம்மா ஒரு உண்மை! உண்மைதான் தான் தூய்மையானதுன்னு நிரூபிககணும். நம்பிக்கை இல்லை!’’

‘‘எல்லாத்துக்கும் ஒரு விளக்கம் வெச்சிருக்கு உங்க தேசம்...’’

===============================

432 பக்கங்கள் கொண்ட ‘குபேரவனக் காவல்’ நூலை ரூ.175 விலையில் சென்னை தி.நகரில் தீனதயாளு தெருவில் 23ம் ‌எண்ணில் இருக்கும் வானதி பதிப்பகம் வெளியிட்டிருக்கிறது. சிதம்பரம், சென்னை, கேரளா, லண்டன், உத்தரப்பிரதேசம், ஊட்டி என்று வெவ்வேறு நிலைக்களன்களின் பின்னணியில் விறுவிறுவென்று நகர்கிறது இந்தக் கதை. ‘‘நகத்தைக் கடித்தபடி சுவாரஸ்யமாகப் படிகக ஒரு புத்தகம் வேண்டும்’’ என்கிற ரகமாக நீங்கள் இருந்தால் இந்தப் புத்தகத்தைத் தவற விடாதீர்கள்!

				Tweet

Categories: நூல் அறிமுகம் / நூல் விமர்சனம்