இன்னும் ஒரு அங்கீகாரம்!

தோழி ஸ்ரவாணி தந்த விருதின் மகிழ்வு அடங்குவதற்கு முன் மற்றொரு விருது எனக்குக் கிடைத்துள்ளது. தோழி ஷக்திப்ரபா எனக்கு "Versatile blogger award" வழங்கி என்னை பெருமைப்படுத்தியிருக்கிறார். விஷயமறிந்ததும் என் உணர்வுகளை நேர்மையாகச் சொல்வதென்றால் பாராட்டுப் பெற்றதில் நிறைய மகிழ்ச்சி + இந்த நம்பிக்கையைக் காப்பாற்ற நல்ல விஷயங்களைத் தர வேண்டுமே என்ற பயம். இப்படிக் கலவையான உணர்ச்சிகளில் இருக்கும் நான் என் மேல் நம்பிக்கையும், அன்பும் கொண்டு விருது வழங்கிய ஷக்திப்ரபா அவர்களுக்கு என் இதயம் நிறைந்த நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

எனக்குப் பிடித்த ஏழு விஷயங்களைப் பகிர்ந்து கொள்வதுடன், நான் ஐந்து பேருக்கு வழங்கலாம் என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள். நான் தேர்ந்தெடுத்த இந்த ஐவரும் அறிமுகம் தேவையில்லாத, என்னிலும் மேம்பட்ட வித்தகர்கள்.

1, திரு. ரமணி அவர்கள்

2, திரு,சென்னைப் பித்தன் அவர்கள்

3, திரு. அப்பாத்துரை அவர்கள்

4, திரு,ரிஷபன் அவர்கள்

5, திரு,ரெவெரி அவர்கள்

இந்த ஐவருக்கும் விருது வழங்குகிறேன் என்பதைவிட சமர்பபிக்கிறேன் என்று சொல்வதே பொருத்தமானது. இதை ஏற்றுக் கொள்ளும்படியும், எனக்கு விருது தந்த ஷக்திப்ரபாவும், அவருக்கு விருது தந்த வை.கோ அவர்களும் சொன்ன படி, நீங்கள் விரும்பும் ஐந்து நல்எழுத்துக்குச் சொந்தக்காரர்களுக்கு வழங்கி மகிழும்படி அன்புடன் வேண்டுகிறேன்.

இனி, எனக்குப் பிடித்த ஏழு விஷயங்கள் : 1. புத்தகங்கள் படிப்பது, 2. மெலோடி பாடல்கள், 3. மழையை ரசிப்பதும், நனைவதும், 4. எம்.ஜி.ஆரின் படங்கள், 5. தூக்கம் (சிரிக்காதீங்க ப்ளீஸ்), 6. நண்பர்களுடன் கழியும் பொழுதுகள், 7. ஐஸ்க்ரீம்கள்.


==============================================

சமீபத்தில் தோனி தலைமையிலான இந்திய அணி ஆஸ்திரேலியாவில் தாறுமாறாக அடி வாங்கி, மாவுக் கட்டுடன் திரும்பியிருக்கிறது. ‘வெற்றிகளைக் குவித்த கேப்டன்’ என்று தோனியைக் கொண்டாடியவர்கள் எலலாம் இப்போது அவரைத் திட்டிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். டி.வி. செய்திகளிலும், செய்தித் தாள்களிலும் படித்த இதைப் பற்றி எண்ணியபடியே காலையில் பழைய பாடல்கள் ‌பார்க்க டி.வி.யைப் போட்டேன். சிவாஜி கணேசன் தோன்றி சோக கீதம் பாடிக் கொண்டிருந்தார்.

என்ன ஆச்சரியம்..! அப்படியே அவர் மார்ஃபிங்கில் உருமாறி தோனியாக எனக்குக் காட்‌சியளித்தார். அவர் பாடிய பாடலைக் கேளுங்கள்... இல்லை, படியுங்கள்!

போனால் போகட்டும் போடா - கேப்டன்

பதவியில் நிலையாய் இருந்தவர் யாரடா?
போனால் போகட்டும் போடா...

வந்தது தெரியும், போனது ஸ்டம்ப்பு,
அவுட்டானது எனக்கே தெரியாது!
வந்தவரெல்லாம் நின்று விட்டால் - இந்த
கிரவுண்டினில் எனக்கே இடமேது?
கிரிக்கெட் என்பது வியாபாரம் - அதில்

‘ஆட்’ல் (விளம்பரத்தில்) நடிப்பது வரவாகும்
நான் டக் அவுட் என்பது நிலையாகும்!

போனால் போகட்டும் போடா....

அம்பயர் சொன்னான் அவுட்டென்றே - அதை
இல்லையென்றால் அவன் விடுவானா..?
(பழைய) ரெக்கார்டைச் சொல்லி அழுவதனாலே...
மீண்டும் ஆடவும் விடுவானா..?
கூக்குரலாலே கிடைக்காது - அவன்
உயர்த்திய விரல்தான் இறங்காது -இனி
ஆட்டம் என் பக்கம் திரும்பாது!

போனால் போகட்டும் போடா....

ஸிக்ஸரும் ஃபோரும் ‘ஐபிஎல்’லில் அடித்தேன்-
இங்கொரு ஸிக்ஸர் அடித்தேனா?
அடித்தால் நானும் தலையைக் குனிந்தே
பெவிலியன் மீண்டும் வருவேனா?
நமக்கும் மேலே அம்பயரடா - அவன்
ரூல்ஸ் எ(ல்)லாம் தெரிந்த தலைவனடா!
என்னை ஆட்டிப் படைக்கும் கலைஞனடா!

போனால் போகட்டும் போடா - கேப்டன்
பதவியில் நிலையாய் இருந்தவர் யாரடா?
போனால் போகட்டும் போடா..

==============================================

சமீபத்தில் தோழி ஹேமாவின் ‘உப்புமடச் சந்தி’க்குப் போய்ப் படித்தபோது, இந்தப் பதிவின் மூலம் என் கண்ணிலிருந்து இரண்டு சொட்டு நீரை வரவழைத்தார். அதுவரை நாம்தான் வாழ்க்கையில் நிறைய சோகத்தைச் சந்தித்தவன் என்று சுய இரக்கம் கொண்டிருந்த நான், தலையில் குட்டிக் கொண்டு, ‘இதில் பாதியைக் கூட நீ அனுபவித்ததில்லை.’ என்று ‌சொல்லி, சந்தோஷமாகச் சிரிக்க ஆரம்பித்து விட்டேன். என்னை அழவும், பின்பு சிரிக்கவும் வைத்த ஹேமாவுக்கு இந்தப் பாடல் தர்ப்பணம்! ச்சே... வேறென்னமோ சொல்வார்களே... ஆங், சமர்ப்பணம்!

==============================================

என்னுடைய பதிவில் திரட்டிகளின் ஓட்டுப் பட்டைகளை எல்லாம் தன்னுடைய இந்தப் பதிவின் மூலம் மீண்டும் இயங்கச் செய்த அன்பு நண்பர் அப்துல் பாஷித் அவர்களுக்கு என் இதயம் நிறைந்த நன்றிகள் + அவருடைய சேவைக்கு ஒரு ராயல் சல்யூட்!

				Tweet

Categories: நகைச்சுவை