நடை வண்டிகள் - 8

சுபாவும் நானும் - 5

‘‘காலையில வீட்டுக்கு வந்துட்டுப் போங்க’’ என்று பாலா ஸார் அழைத்திருந்ததால் அவர் வீட்டுக்குச் சென்றிருந்தேன். (அழைக்கா விட்டாலும் போவதுண்டு) அவர் சொன்னார். ‘‘நாங்க புதுசா ஒரு பதிப்பகம் ஆரம்பிக்கலாம்னு இருக்கோம். முதல் புத்தகமா ‘மகாபலிபுரம்- உங்களுடன் வரும் ஒரு வழிகாட்டி’ங்கற புத்தகத்தைப் பண்ணலாம்னு இருக்கோம். லேஅவுட் நீங்க பண்ணணும். எங்களின் நண்பர் ஸ்ரீனிவாஸ் எழுதியிருக்கார். இதை தமிழ்ல டைப்படிச்சுக் கொண்டு வாங்க...’’ என்றார். ஸ்ரீனிவாஸ் அவர்கள் அதைத் தமிழில்தான் எழுதியிருந்தார். ஆனால் ஆங்கிலத் தமிழ். உதா: Ange irunthu parthal sirpangal azhagaga therinthana. இப்படி தமிழை ஆங்கிலத்தில் டைப் செய்து அவர் தந்திருந்ததை தமிழிலேயே நான் டைப் செய்ய வேண்டியிருந்தது.

நான் டைப் செய்து முடித்த பின்னர், சுபா அதைச் சீர்திருத்தி ஒரு வடிவத்துக்குக் கொண்டு வந்தபின் வடிவமைப்பில் இறங்கினோம். ஓவியர் ஜெ.பிரபாகர் (‌ஜெ.பி. என்று விகடனில் பல ஓவியங்கள் பார்த்திருப்பீர்கள்) வரைந்து கொடுத்திருந்த படங்களைப் பார்த்ததும் கற்சிலைகளுக்கு பேப்பரில் இவ்வளவு உயிர்தர முடியுமா என்று பிரமித்துப் போனேன்.

 ஒரு கைடின் பார்வையில் மகாபலிபுரத்துக்கு உங்கள் கையைப் பிடித்து கூட்டிச் சென்று ஒவ்வொரு சிற்பங்களையும் விளக்குவது போல வர்ணனைகளும், படங்களும், மேப்புமாக நன்றாக அமைந்திருந்தது புத்தகம். ‌மிக நிதானமாக நேரம் எடுத்து வடிமைக்கப்பட்டாலும்கூட புத்தகம் நன்றாக வந்திருக்கிறதென்ற திருப்தி எனக்கும் சுபாவுக்கும் இருந்தது. ‘தங்கத்தாமரை பதிப்பகம்’ என்பது சுபாவின் பதிப்பகத்தின் பெயர். மகாபலிபுரம் புத்தகம் இதுவரை மூன்று பதிப்புகளைக் கண்டுவிட்டது. அது மட்டுமின்றி, ஆங்கிலம், ஹிந்தி, ப்ரென்ச் மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு புத்தகமாகி அவையும் டூரிஸ்டுகளால் விரும்பி வாங்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.

இந்த ‘மகாபலிபுரம்- உங்களுடன் வரும் ஒரு வழிகாட்டி’ நூலுக்கு மிகச் சிறப்பான விமர்சனத்தை ‘திண்ணை’ இணைய இதழில் வழங்கியிருந்தார் என் மதிப்புக்குரிய எழுத்தாளர்/கவிஞர் தேனம்மை லெக்ஷ்மணன் அவர்கள். இங்கு ‘க்ளிக்’ செய்து படிக்கலாம். (தேனுக்கா நம்ம தம்பியாச்சேன்னு அன்போட சில வரிகள் என்னைப் பற்றியும் எழுதியிருப்பார். அவற்றை ஒதுக்கிவிட்டுப் படிக்கவும்)

அதன்பின் சுபாவின் ‘செல்வா கதைகள்’ தொகுப்பு வெளியானது. கடுகு ஸார் நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தம் புத்தகத்தை இரண்டு பெரும் தொகுதிகளாக தன் ‘நந்தினி பதிப்பகம்’ மூலம் வெளியிட்டிருந்தார். அதை தங்கத்தாமரை பதிப்பகத்தின் நான்காவது புத்தகமாக அழகிய அச்சமைப்பில் சுபா வெளியிட்டிருந்தார்கள். புத்தகக் கண்காட்சியில் அதை வாங்கிப் படித்த மெகா ரைட்டர் சுஜாதா ‘புத்தகக் கண்காட்சியில் எனக்குக் கிடைத்த ரத்தினம் இது’ என்று தன் கேள்வி பதில் பகுதியில் எழுதியிருந்தார். விளைவாக... நிறைய விசாரணைகள் நேரிலும் போனிலும் சுபாவிற்கு வந்தன. வாத்தியார் வாத்தியார்தான்!

அதன்பின் ‘என் நாடு என் மக்கள் உன் ரத்தம்’ என்று காஷ்மீர் பற்றிய புத்தகம், அனுராதா ரமணன் எழுதிய ‘அன்புடன் அந்தரங்கம்’, ‘சிரிக்கப் பழகு’, ‘பெண்ணால் முடியும்’, காஷ்யபன் எழுதிய ‘திருமணப் பேறு அருளும் திருப்பாவை’ -இப்படிப் பல புத்தகங்கள் அடுத்தடுத்து வெளியிடப்பட்டன. ஒரு வடிவமைப்பாளனாக எனக்கு மிகத் திருப்தி தந்த பணி அது. சுபாவுடன் ‌வேலை செய்வது இன்னும் சுலபம். நான் ஒரு ஐடியாவுடன் துவங்கினால் அவர்கள் இருவரிடமிருந்தும் பல ஐடியாக்கள் துணைக்கு வரும். ஆக, நான் வடிவமைத்தேன் என்று சொல்வதைவிட நாங்கள் வடிவமைத்தோம் என்று சொல்வது சாலப் பொருத்தமாக இருக்கும். ‘கோ’ படத்தின் பின்னால் சுபா திரைப்படத் துறையில் மிகமிக பிஸியாக இருப்பதால் தற்சமயம் ‘தங்கத்தாமரை’ அமைதியாக இருக்கிறது.

நான் முதன்முதலாக இருசக்கர வாகனம் வாங்கிய போது, வாகனத்தை எப்படி விபத்தின்றி கையாள்வது என்று பல அறிவுரைகளை ஒரு மூத்த சகோதரன் போல் எனக்குச் சொன்னார் பாலா. இரவு மிக தாமதமாக சுபாவின் வீட்டிலிருந்து நான் புறப்பட, பைக்கில் சுரேஷ் என்னை பஸ் ஸ்டாப்பில் ட்ராப் செய்ய, நகரத் தொடங்கிய பஸ்ஸில் நான் ஓடிச் சென்று தாவி ஏறிய போது அதைக் கண்டு பதறி, போன் செய்து உரிமையுடன் கோபமாய்த் திட்டி என்னைக் கண்டித்தவர் சுரேஷ். இப்படி சுபா எனக்கு நண்பர்களாக மட்டுமின்றி வழிகாட்டிகளாகவும் இருந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். 

திருமதி. ஜெயந்தி சுரேஷ் என்னை தன் தம்பியைப் போல நடத்துவார்கள். பேசுவதிலும், பழகுவதிலும் அந்த வாஞ்சையை நான் உணர்ந்து மகிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன். திருமதி யசோதா பாலகிருஷ்ணன், நான் வீட்டிற்குள் நுழைந்தால் எதுவும் கேட்காமலேயே  (அருமையான, அவர்களின் கைவண்ணத்தில் ஸ்பெஷலான) காபி தயாரித்து எடுத்து வந்து விடுவார்கள். அப்படி ஒரு அன்பை நான் உணர்ந்திருக்கிறேன். (பல சமயங்களில் சுபா இல்லாவிட்டாலும் போய் காபி மட்டும் குடித்துவிட்டு வந்திருக்கிறேன் என்றால் பாருங்கள்...) முதலில் மகள், பிறகு மகன் என்று சுரேஷ், பாலா இருவருக்கும் இரண்டிரண்டு வாரிசுகள். தத்தம் புதல்விகளுக்கு சுபா நிறைவாய் திருமணம் செய்துவிட, மகன்கள் படிப்பை முடிக்கும் நி‌லையில் இருககிறார்கள்.

திரைப்படத் துறையில் பிஸியாகி விட்டதால் சுபாவின் பத்திரிகைப் பணி குறைந்து விட்டதாக எண்ணியிருப்பீர்கள். அதுதான் இல்லை... ‘காஷ்யபன்’ என்ற பெயரில் ஆன்மீகம் எழுதி வரும் சுபா, இன்னும் பல பெயர்களில் பல பத்திரிகைகளில் எழுதியபடிதான் இருக்கிறார்கள். அந்தப் பெயர்களை வெளியிட எனக்கு அனுமதியில்லை! நமது நண்பர்களில் முப்பது வயது கடந்தவர்கள் கல்கியில் ‘ஜெயமன்மதன்’ என்ற பெயரில் விதவிதமான சினிமா விமர்சனங்களை பல ஆண்டுகள் முன்பு படித்திருக்கக் கூடும். அந்தப் பெயரில் எழுதியதும் சுபாதான்.

பழகப் பழக சுவை குன்றாமல் அதிகரித்து வருவதே சிறந்த நட்பின் இலக்கணம். எனக்கு சுபாவுடனான நட்பு அன்று முதல் இன்று வரை அப்படித்தான் இருந்து வருகிறது. மிக அகமகிழ்வுடன் எதையும் பகிர்ந்து கொள்ளும் இந்த நட்பு என்றென்றும் தொடர வேண்டும் என்ற விருப்பத்துடன் ‘சுபாவும் நானும்’ என்ற பகுதியை நிறைவு செய்கிறேன்.

நடைவண்டி இனி ‘P.K.P.யும் நானும்’ என்ற

புதிய பகுதியில் பயணத்தைத் தொடரும்!

				Tweet

Categories: தொடர் கட்டுரை