மேலும் சில வர்ணனைகள்!

தமிழ் நாவல்களில் நான் படித்த, மின்னலெனப் பளிச்சிடும் ‘மின்னல் வரி’களை முன்பு உங்களுக்கு வழங்கியிருந்தேன். இப்போது மீண்டும் ஒருமுறை தமிழின் பிரபல நாவலாசிரியர்களின் வரிகள் உங்கள் முன் மின்னுகின்றன.

தமிழில் புதிய புதிய வார்த்தைகள் கண்டறியப்பட்டு தமிழ் மேன்மேலும் மேம்பட வேண்டும் என்றார் பாரதியார். அப்படி ‌மாறிவரும் தமிழின் புதிய வகைகளில் இது அறிவியல் தமிழ் :

நாம் எல்லோரும் மெல்ல எரிந்து கொண்டி ருக்கிறோம் ஒரு தீ போல. நம் உடலின் பெரும்பாலன மாலிக்யுல் கூட்டணுக்கள் பாதிக்கு மேல் பதினைந்து நாட்களில் புதுப்பிக்கப் படுகின்றன. நம் உடலின் கால்சியம் நான்கு வருடத்தில் பாதிக்கு மேல் புதுசாகிறது. 86 நாட்களில் நம் தசை நார்களிலும் மூளையிலும் உள்ள புரோட்டீன் வஸ்துக்கள் அனைத்தும் தீர்ந்து போகின்றன.

-‘கற்பனைக்கும் அப்பால்’ நூலில் சுஜாதா

Drizzling என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்லப்படும் மெலிதான மழையை நாம் எல்லோருமே அனுபவித்திருப்போம். ஆனால் அதை இவர்போல அழகாக வர்ணிக்க நம்மால் இயலுமா? :

ஆச்சரியப்படும் விதத்தில் இருந்தது சென்னையின் வானம்! ஊட்டியோடும் ‌கொடைக்கானலோடும் போட்டிக்குத் தயாராகி விட்ட மாதிரி சாரல் மழை..! கள்ளிச் சொட்டு போல பருமனாகவும் இல்லாமல், பசுமடிப் பீறல் போல சன்னமாகவும் இல்லாமல், பார்பர் ஷாப்பில் ஷேவிங் முடித்த பிறகு ஸ்ப்ரே செய்யும் தினுசில் ஆனாலும் மகா மெல்லிசான ஒரு கொசுத் தூறல்!

-‘மனசு’ சிறுகதையில் இந்திரா செளந்தர்ராஜன்

பெண்களை வீட்டுக்குள்ளே பூட்டி வைத்திருந்த சமூகத்தில் அடிமைத் தளையிலிருந்து பெண்கள் வெளிவந்து விட்டாலும் இன்னும் முழுமையாக வெளிப்படவில்லையோ என்று எனக்கு சில சமயம் தோன்றுவதுண்டு. அதை இங்கே எழுத்தாளர் எப்படி அழகாகச் சொல்கிறார் பாருங்கள் :

பெண்களின் மீது கற்பென்றும், கெளரவமென்றும் போலியான பல அழுக்குப் போர்வைகள் போர்த்தப் பட்டிருக்கிறது. ‘ஜோதிகா சூப்பர்ல’ என்று ‌சொல்லும் கணவனிடம் ‘சூர்யாகூட அழகு தாங்க’ என்று தன் ரசனையைச் சொல்ல முடியாத அவஸ்தைகள்.

-‘மன ஊஞ்சல்’ நூலில் அனுராதா ரமணன்

யுத்தத்தை யாரும் விரும்புவதில்லை. அப்படி பெரும் யுத்தம் நிகழும் போது மன்னர் காலத்திலும் சரி, தற்காலத்திலும் சரி... தலைவர்களை விட முன்னால் சென்று போரிடும் சிப்பாய்க்குத்தான் எப்போதுமே பாதிப்பு அதிகம். தமிழின் சிறந்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவரான இவர் போர்க்காட்சியை இப்படி விவரிக்கிறார் :

 
சண்டைக்குழல் ஒலிக்கிறது. தூசு, புழுதி, தீக்கல், வாள்கள், துப்பாக்கிக் குண்டு சத்தம், கூச்சல். இன்னும் புழுதி, குழப்பம். கட்டளையிடுவோர் யாரும் இல்லை. படைத் தலைவர்கள் ஓடி ஒளிந்து விட்டார்கள். ஊர் பேர் அறியாச் சிப்பாய்தான் போவதறியாது நிற்கிறான்.

-‘ஒற்றன்’ நாவலில் அசோகமித்திரன்

‘வேப்பமர உச்சியில் நின்னு பேயொண்ணு ஆடுதுன்னு விளையாடப் போகும்போது சொல்லி வெப்பாங்க. உன் வீரத்தை கொழுந்திலேயே கிள்ளி வெப்பாங்க’ என்று பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம் பாடலைக் கேட்டிருப்பீர்கள். அப்படி பயமுறுத்தப்பட்ட கதாநாயகன் மற்றும் அவன் நண்பர்களின் பார்வையில் பட்ட ‘பிசாசு’ எத்தகையது என்பதை எழுத்தாளர் இப்படி நயம்படச் சொல்கிறார் :

அதோ நின்று கொண்டிருக்‌கிறது அந்தப் பிசாசு. தன்னுடைய கருங்கால்களைப் பரப்பிக் கொண்டும், நிழல் போன்ற கைகளைத் தலைக்கு மேலே கூப்பிக் கொண்டும் அது சற்று அசைந்தது. அவனுடைய கண்கள் விழித்தது விழித்தபடியே இருந்தன. பிறகே, பிசாசு வேறொன்றுமல்ல... தடித்த அடிமரங்களும் அவற்றின் உச்சாணிக் கொம்புகளும்தான் அப்படித் தோன்றின என்று அவனுக்குத் தெரிந்தது.

-‘சுவாமியும் சிநேகிதர்களும்’ நாவலில் ஆர்.கே.நாராயண்

அம்பு, ஊசி, தோட்டா இப்படி எந்தக் கூர்மையான பொருளும் எதிர்ப் படுவதை துளைத்துக் கொண்டு ஆபத்தை விளைவிப்பவை. தன் கதாநாயகன் எத்தகைய கூர்மையுள்ளவன் என்பதை தமிழின் குறிப்பிடத்தக்க நாவல்களில் ஒன்றின் ஆசிரியர் இவ்வளவு அழகாக வர்ணிக்கிறார் :

 

கூர்மைக்கு மற்றவைகளைத் துளைத்துக் கொண்டு போகும் ஆற்றல் உண்டு. மற்றவைகள் வழிவிடத் தயங்கினாலும் கூர்மை தன் வழியைத் தானே உண்டாக்கிக் கொண்டு முன்செல்லும். அரவிந்தன் நோக்கிலும் நினைப்பிலும் கூர்மையுள்ளவன். அவன் உள்ளத்துக்கும், பண்புகளுக்கும் மற்றவைகளையும் மற்றவர்களையும் உணரும் ஆற்றல் அதிகம்.

-‘குறிஞ்சி மலர்’ நாவலில் நா.பார்த்தசாரதி

ஏழைகள் செய்தால் குற்றமாகப் படும் எதுவும் பணக்காரர்கள் செய்தால் குற்றமாக கருதப்படாது. மேல் தட்டு வர்க்கத்தினரை இப்படி அழகாகப் படம் பிடித்துக் காட்ட எழுத்துலக ஜாம்பவானாகிய இவரால்தான் இயலும்:

இந்த ஜாதியை தனிப்பட அடையாளம் கண்டுகொள்ள முடியும். சிவப்பாக கொழு கொழுவென்று இருப்பார்கள் இவர்கள். பெண்கள் மெலிதான கருநீல ஸாரி அணிந்து சோரம் போவார்கள். நளினமான விரல்களின் இடையில் சிகரெட்டு குடிப்பார்கள். அவர்கள் குழந்தைகளுக்கு பிங்க்கி, ராகுல், பப்புலு என்று ஏதாவது பேர் இருக்கும். இத்தகைய மனிதர்கள்தான் பெங்களூர் ஜிம்கானாவில் மெம்பராக இருக்க முடியும்.

-‘ஆட்டக்காரன்’ சிறுகதையில் சுஜாதா

என்ன... மின்னிய வரிகளை ரசிச்சீங்களா... இங்க சொல்லிப் போடுங்க...

				Tweet

Categories: பல்சுவை