டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டும், 20/20யும்!

வலைப்பதிவை எழுதிவிட்டு நண்பர்கள் யார் கருத்திடுவார்கள் என்று காத்திருந்து, கருத்துக்களுக்கு பதிலளித்து, நாம் எழுதியது ரசிக்கப்படுகிறதா இல்லையா என்பதை அறிந்து கொள்ள வேண்டியிருக்கிற வகையில் இது டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டிற்குச் சமமானது. முகநூலிலோ, ஒரு விஷயத்தை அப்லோட் செய்த சில கணங்களிலேயே நண்பர்களால் படிக்கப்பட்டு, விரும்பப்படுகிறதா இல்லையா என்பதையும் கமெண்ட்டையும் பெற்றுவிட முடிகிற வகையில் 20/20 மேட்சுகளைப் போலத் தோன்றுகிறது எனக்கு முகநூல். ஆனாலும் எனக்கு 20/20யைப் பிடிககிற அதே அளவுக்கு டெஸ்ட் மேட்ச்களும் பிடிக்கும் என்பதால் முகநூலில் அப்லோட் செய்த இரு விஷயங்களை இங்கும் பகிர விரும்பியே இந்தப் பதிவு. 

ரிஷபண்ணா வீட்டு மாடியிலிருந்து ஸ்ரீரங்க கோபுர தரிசனம்!œ

கடந்த சனி ஞாயிறு திருச்சி சென்றிருந்தேன். நான் சென்ற வேலையையும் பூர்த்தி செய்து கொண்டு பதிவுலக உறவுகளான ரிஷபன் அண்ணா, வை.கோபாலகிருஷ்ணன் அவர்கள் மற்றும் கோவை டு தில்லி ஆகியவர்களைச் சந்தித்தேன். சனி இரவு ரிஷபன் அண்ணாவின் இல்லத்தில் தங்கியதில் வயதில் மூத்தவராக இருந்தாலும் சுறுசுறுப்பில் இளையவராகவும், என் ரசனைக்கு ஒத்துச் செல்பவராகவும் இருந்த ரிஷபண்ணாவின் அப்பாவைச் சந்தித்த உரையாடியது மிக மகிழ்வானது. நான் தந்த ‘சரிதாயணம்’ புத்தகத்தில் சாம்பிளுக்கு ஒரு கதையை சுடச்சுட படித்துவிட்டு அவர் பாராட்டியது இன்னும் சந்தோஷம் தந்த விஷயம்.

உபசரித்து அசத்திய வை.கோ.!

மறுதினம் காலை வை.கோ. அவர்களை சந்திக்கச் சென்றோம் நானும் ரிஷபன் அண்ணாவும். வை.கோ. அவர்களின் விருந்தோம்பலைப் பற்றி அப்பா ஸாரும், தோழி மஞ்சுவும் நிறையச் சொல்லியிருந்ததால், முதல்நாளே சொல்ல வேண்டாம், சர்ப்ரைஸாகப் போகலாம் என்று ரிஷபண்ணாவிடம் சொல்லியிருந்தேன். அப்படிச் சென்றும்கூ;ட விதவிதமான ஸ்னாக்ஸ், குளிர்பானம் என்று தந்து உபசரித்து அசத்தினார் வை.கோ. கூடவே எனக்கு ஒரு பொன்னாடை போர்த்தி மரியாதை செய்து (வெட்கத்தில் என்னை நெளிய வைத்து) என் மீது அவர் கொண்ட மதிப்பையும் அன்பையும் தெற்றென வெளிப்படுத்தினார். ‘‘மறுபடி ஒரு தடவை நிதானமா நிறைய நேரம் இருக்கற மாதிரி வாங்கோ’’ என்ற அவரின் அன்புக்கு நன்றி சொல்ல இன்னும் வார்த்தைகளை நான் தேடிக் கொண்டு தானிருக்கிறேன்.

வை.கோ. வீட்டிலிருந்து மலைக்கோட்டை தரிசனம்!

அன்று மாலை என் நண்பர் வெங்கட்டின் துணைவியார் ஆதி வெங்கட் அவர்களைச் சந்தித்துப் பேசினேன். புத்தகம் படிப்பதில் நிறைய ஆர்வம் கொண்ட ‌தோழி அவர் என்பது எனக்கு ரொம்ப்ப பிடித்த விஷயம். வெங்கட்டின் தாயாரையும், தந்தையாரையும் அறிமுகம் செய்வித்தார். வெங்கட்டின் அப்பாவும் சுறுசுறுப்பாகவும், பளிச்சென்று பேசி, அன்புடன் பழகுபவராகவும் இருந்தார். எனக்கு அவரை மிகப் பிடித்துப் ‌போனதில் வியப்பில்லை... அவருக்கு என்னைப் பிடித்துப் போனதுதான் வியப்பு! புறப்படுகையில், ‘‘அடுத்த தடவை வந்தா ஒரு நாள் என்கூட தங்கற மாதிரி வரணும்’’ என்று அன்பான உத்தரவாக என்னிடம் அவர் சொன்னது என் பாக்கியம்.

மொத்தத்தில் அங்கிருந்த வார இறுதி நாட்கள் முழுக்க மிக மகிழ்ச்சியுடன் கழிந்து எனக்குள் டன் கணக்கில் புத்துணர்வைத் தந்தது என்பதே நிஜம்! இரவு ரயிலில் வருகையில்தான் என்னுடன் அன்பாய்ப் பழகி உபசரித்த இவர்கள் யாவருக்கும் பதில் மரியாதை ஏதும் செய்யாமல் வந்துவிட்டேன் என்பது மனதுக்கு உறைத்தது. தலையில் கு்ட்டிக் கொண்டேன். அடுத்த முறை அவசியம் ஏதாவது செய்யத்தான் வேணும்!

செவ்வாய்க்கிழமையன்று தோழி மஞ்சுபாஷிணியின் தமிழக வருகையை முன்னிட்டு புலவர் ஐயாவின் வீட்டில் காலை 10 மணிக்கு பதிவர் சந்திப்புக்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. நண்பன் கோவை ஆவி சென்னைக்கு வருவதாக திங்களன்று போன் செய்து சொன்னதும் கூடுதல் மகிழ்வானது எனக்கு. அவரையும் அழைத்துச் செல்வதெனத் தீர்மானித்தேன். சொன்னதும் ஆனந்தும் மகிழ்வுடன் சம்மதித்தார். செவ்வாய் ‌காலை நானும் ஆனந்தும் மயிலாப்பூருக்கு ஒரு வேலையாகச் சென்றுவிட்டு காலை ஒன்பதரைக்கு புலவர் ஐயா வீட்டை நோக்கி வந்து கொண்டிருக்கையில் சசிகலா போன் செய்து, தான் வந்துவிட்டதாகச் ‌‌சொல்ல, எப்பவும் லேட்டாக வரும தென்றல் இன்று புயலாய் வந்து என்னை முந்தி விட்டதில் மயக்கம் வராத குறை எனக்கு.

இடமிருந்து: சீனு, கண்ணதாசன், கோவை ஆவி, சசி, சேட்டை, புலவர், மதுமதி, மஞ்சு, ரூபக்!

புலவர் ஐயாவின் வீட்டுக்கு அடித்துப் பிடித்‌துச் சென்றால், அங்கே சசியுடன், கண்ணதாசன் வந்திருக்க, மஞ்சுபாஷிணியை அழைத்து வந்திருந்தார் மதுமதி. பதிவர் சந்திப்பு என்றாலே மது இல்லாமல் இருக்காது என்று ஒரு குற்றச்சாட்டு உண்டு. இந்த ‘மது’ இல்லாமல் என்னைப் பொறுத்தவரை பதிவர் சந்திப்பு கிடையாது. எல்லாருக்கும் ‘ஹாய்’ ‘ஹாய்’ சொல்லிவிட்டு, ஆனந்தை அறிமுகப்படுத்திவிட்டு உடல்நலக் குறைவினால் ஓய்வில் இருக்கும் சேட்டைக்கார அண்ணாவை அழைத்து வருவதாகச் சொல்லிவிட்டு சூளைமேடு கிளம்பினேன்.

புறப்படுகையில் சமீபத்திய காதல் மன்னன் சீனு போன் செய்து புலவர் வீட்டுக்கு வந்து கொண்டிருப்பதாகச் சொன்னார். சீனுவுடன் ரூபக் ராமும் பில்லியனில் உட்கார்ந்து செல்வதைப் பார்த்தபடியே கடந்து சென்று சேட்டையண்ணாவின் வீட்டை அடைந்து அவரை புலவர் வீட்டுக்குக் கடத்தி வந்தேன். சேட்டை மீன்ஸ் கலகலப்பு! அவர் இருக்குமிடத்தில் எப்போதும் சிரிப்பு சத்தமும், உற்சாக ஒலிகளும் இருந்து கொண்டே இருக்கும். அன்றும் அப்படியே! கொஞ்ச நேரத்தில் ஸ்கூல் பையன் அலுவலகத்தில் இரண்டு மணி நேரம் பர்மிஷன் சொல்லிவிட்டு ‘பரோலில்’ வர, அரட்டைக் கச்சேரி களை கட்டியது.

நிற்பவர்கள்: சசி, கண்ணதாசன், அடியேன், ஸ்கூல் பையன், மதுமதி. அமர்‌ந்திருப்பவர்கள்: சேட்டைய்ண்ணா, புலவர், மஞ்சு. கீழே: ரூபக் ராம், சீனு, கோவை ஆவி (எ) ஆனந்த்.

மஞ்சுபாஷிணியின் எழுத்திலும் பின்னூட்டத்திலும் நீங்கள் பார்க்கும் வாஞ்சையும், கனிவும் நேரில் சந்திக்கையில் அதிகமாகவே உணர்வீர்கள். மதிய உணவு நேரத்திற்குப் பின் சீனுவும், ரூபக்கும், ஸ்கூல் பையனும் கிளம்பி விட்டனர். முதல்நாள் நைட் டூட்டி பார்த்துவிட்டு தூககத்தைத் துறந்து நண்பர்களைச் சந்திக்க உற்சாகமாய் வந்திருந்த ரூபக்குக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் ஷொட்டு! அப்புறமென்ன... மஞ்சு, என் தங்கை ஸாதிகாவைப் பார்க்க வேண்டுமென்று சொல்ல, ஸாதிகாவின் வீட்டிற்கு வழிகாட்டி அழைத்துச் சென்றேன். சசிக்கு பையன்கள் பள்ளிவிட்டு வரும் நேரமாகி விட்டதால் ஸாதிகாவுக்கு ஒரு ‘ஹலோ’ சொல்லிவிட்டு ‌கிளம்பிட்டாங்க.

நாங்கள் அனைவரும் ஸாதிகாவின் உபசரிப்பிலும் அன்பிலும் நனைந்தோம். மஞ்சுவை நான், மது, கண்ணதாசன், ஆனந்த் நால்வருமாக உடன் சென்று அண்ணா நகரில் அவங்க தங்கை வீட்டில விட்டுட்டு திரும்புகையில் மணி மாலை ஆறரையைத் தாண்டிவிட்டிருந்தது. மஞ்சு திருநள்ளாறு உட்பட சில இடங்களுக்கு விசிட் அடிச்சுட்டு, பெங்களூரு போவதாகவும் அங்குள்ள நட்புகளை போனில் பேசி அழைத்து சந்திக்க வேண்டும் என்றும் சொன்னாங்க. பெங்களூரு ஃப்ரெண்ட்ஸ்...! ப்ளீஸ் நோட் திஸ்!

ஆக மொத்தத்தில் மூன்று முழு தினங்கள் கணிப்பொறியை அண்டாமல், நண்பர்களுடன் உற்சாகமாகப் பழகி, மனம்விட்டுச் சிரித்து மகிழ்ந்ததில் எனக்கு பத்து வயது குறைந்துவிட்ட ஃபீலிங்!  இந்த ரெமோவுக்கு இன்னும் பத்து வயசு குறைஞ்சுட்டதால நண்பர்கள் எழுதற காதல் கடிதங்களைப் படிக்கறதுக்கு இப்ப இன்னும் ஜாலியா, சுறுசுறுப்பா தயாராயிட்டாராக்கும்...! ஹி... ஹி...!

				Tweet

Categories: என் ரசனை, பதிவர் சந்திப்பு